Een elektrische auto is binnenkort de gewoonste zaak van de wereld, maar wat betekent dat voor het uiterlijk van die auto, of zelfs auto’s in het algemeen? Is er dan eindelijk verandering op komst? Juist elektrisch rijden neemt beperkingen weg. De aandrijflijn is erg compact en de aandrijflijn is altijd wel ergens in de bodem weg te werken, waardoor de ontwerpers de nodige vrijheid hebben.

Dat leidt nu al tot twee uitersten. De BMW i3 en de VW e-Golf. De eerste is van meet af aan ontwikkeld als elektrische auto, met een sterk afgebakend gebruiksdoel; een vrij compacte auto voor de grootstedelijke omgeving. De tweede is een Golf met een elektrische aandrijflijn, niets meer en niets minder.

Maar vaak lijkt het alsof een auto één ding vooral niet moet doen en dat is opvallen. Daar komt nog eens bij dat zo ongeveer alle automerken verschillende aandrijflijnen willen gebruiken in één en hetzelfde model. In een constante zoektocht naar vermindering van de uitstoot zullen brandstofmotoren, plugin hybride aandrijflijnen en volledig elektrische aandrijflijnen worden aangeboden. Wanneer elektrische aandrijving eenmaal volledig gangbaar is, dan is de auto met die aandrijving dat ook. Doordat het simpelweg een elektrische versie van een bekende auto is. Of doordat een verkoopknaller uitsluitend als volledig elektrische uitvoering verkrijgbaar is.

De beperkte marge waarin de elektrische auto nu nog opereert wordt opgeheven. Als het grote publiek eenmaal aangesproken moet worden en er goede verkoopcijfers geschreven moeten worden, dan wordt het uiterlijk onvermijdelijk minder spannend. En moeten we het hebben van sportuitvoeringen en elektrische hypercars als het allemaal net wat ongewoner mag.

Beeld: Honda Urban EV Concept, tentoongesteld op de IAA 2017

Bron